Przedmiotem darowizny mogą być nieruchomości gruntowe, mieszkania, spółdzielcze własnościowe prawa do lokalu, użytkowanie wieczyste.
Istotą darowizny jest jej nieodpłatność, tzn. osoba która daje, nie oczekuje niczego w zamian od osoby, która otrzymuje. Można jednak w umowie darowizny zastrzec, że obdarowany ma obowiązek dokonać lub zaniechać konkretnego działania. Ta konstrukcja nazywa się poleceniem darczyńcy.
Dozwolone jest również zastrzeżenie w umowie darowizny np. służebności mieszkania dla darczyńcy. Przykładowo: rodzice chcą dać córce dom na własność, ale chcieliby mieć pewność, że będą mogli do śmierci w nim mieszkać. Zawierają więc umowę, w której darują córce nieruchomość, a ona ustanawia na ich rzecz nieodpłatną dożywotnią służebność mieszkania.
Możliwe jest odwołanie już wykonanej darowizny, jeżeli obdarowany dopuścił się wobec darczyńcy rażącej niewdzięczności. W takiej sytuacji oprócz złożenia obdarowanemu oświadczenia o odwołaniu darowizny, trzeba sporządzić akt notarialny dokumentujący przejście własności nieruchomości z powrotem na darczyńcę.
Umowa darowizny jest opodatkowana podatkiem od spadków i darowizn. Pewne grupy bliskich są jednak zwolnione z obowiązku zapłaty tego podatku. Jeżeli istnieje konieczność uiszczenia opłaty, notariusz pobierze od klienta odpowiednią kwotę i wpłaci ją do właściwego urzędu skarbowego.